Page 39 - Journal 4_2021
P. 39
ปัญหาคำวิามสัมพันธิ์ของนักศึึกษากับเพ้�อน การแยกตัวิ • การเลั้อกเคำร้�องม้อการประเมินตาม Miller’s learning
บรรยากาศึในการเรียน ซึ่ึ�งเป็นเหตุแลัะแรงแจังจั้งใจั ให� pyramid คำวิรเลั้อกเคำร้�องม้อที�ประเมิน performance
นักศึึกษาแสดงพฤติกรรมไม่พึงประสงคำ์ออกมาได� ดังนั�นการ ในกิจัวิัตรประจัำาวิัน ที�มีคำวิามเที�ยงตรง แม่นยำา
ประเมินพฤติกรรมที�แสดงออก จัำาเป็นต�องรวิบรวิม วิิเคำราะห์ ยอมรับได� แลัะจัำาเป็นต�องใช่�เคำร้�องม้อหลัากหลัาย
ข�อม้ลัของบริบทรอบตัวินักศึึกษาด�วิยเสมอ จัะเห็นได�วิ่าการ ร้ปแบบ หลัากหลัายสถึานการณ์์ เคำร้�องม้อที�นิยมใช่�
ประเมินนักศึึกษาจัากพฤติกรรมที�แสดงออกมาอย่างเดียวิ ได�แก่ peer assessment, OSCEs, การสังเกตโดยตรง
อาจัทำาให�มีคำวิามคำลัาดคำลั้�อนในการประเมิน เช่่น นักศึึกษา จัากอาจัารย์ โดยใช่� checklists, mini professional
ที�พฤติกรรมดีแต่เจัคำติภายในไม่ดี อาจัผู้่านการประเมิน แต่ evaluation exercise, 360 degree multisource
นักศึึกษาที�แสดงพฤติกรรมไม่ม้ออาช่ีพจัากเหตุปัจัจััยอ้�นบาง feedback, แฟั้ม portfolio, รายงานการเกิด
สถึานการณ์์โดยมีเจัตคำติที�ดีอาจัไม่ผู้่านการประเมินได� อุบัติการณ์์, การให�ข�อเสนอแนะข�อม้ลัป้อนกลัับจัาก
ดังนั�นการประเมินโดยการสังเกตพฤติกรรมอย่างเดียวิจัึง อาจัารย์ ผู้้�ร่วิมงาน ทั�งนี�ไม่คำวิรใช่่เคำร้�องม้อเดียวิใน
ไม่เหมาะสม ต�องนำาบริบท สิ�งแวิดลั�อม คำวิามสัมพันธิ์กับ การตัดสิน
ผู้้�เกี�ยวิข�องมาวิิเคำราะห์ โดยการพ้ดคำุยสัมภาษณ์์ ให�คำำา • peer assessment เหมาะกับการใช่�เป็น formative
อธิิบายถึึงการแสดงพฤติกรรมนั�น แลัะให�คำวิามสำาคำัญกับ เพ้�อการพัฒนาติดตามคำวิามก�าวิหน�า แต่ไม่เหมาะ
ข�อม้ลัเช่ิงพรรณ์าต่างๆ เพ้�อประเมินคำวิามคำิด การตัดสินใจั สำาหรับ summative เน้�องจัากนักศึึกษามักลัังเลัที�จัะ
การเลั้อกการตอบสนองต่อเหตุการณ์์ แลัะที�มาการแสดงออก กลั่าวิถึึงเพ้�อนในแง่ลับ หากการประเมินมีส่วินกับ
ของพฤติกรรมในเวิลัาต่างๆ รวิบรวิมเป็นข�อม้ลัต่อเน้�อง summative assessment
ระยะยาวิ มิฉะนั�นอาจัเกิดคำวิามผู้ิดพลัาดในการตัดสินหร้อ • การเพิ�มจัำานวินการประเมิน เพิ�มจัำานวินผู้้�ประเมินจัาก
เป็นผู้ลัเสียในการหลั่อหลัอมการปรับพฤติกรรมต่อไปได� บริบทต่างๆ สามารถึเพิ�มคำวิามแม่นยำาในการประเมินได�
• การประเมินคำวิรมีคำวิามต่อเน้�อง ระยะยาวิ ตั�งแต่
3) ปัจจัยทางระบับัในระด้ับัสถึาบัันแลิะสังคม รับเข�าศึึกษา จับการศึึกษา แลัะศึึกษาต่อระดับหลััง
เน้�องจัากคำวิามเป็นม้ออาช่ีพทางการแพทย์ถึ้ก ปริญญา เน้�องจัากเป็นกระบวินการที�เกิดขึ�นในระยะ
กำาหนดโดยสังคำมเป็นผู้้�ตัดสินคำวิามเหมาะสม แลัะพฤติกรรม ยาวิต่อเน้�อง
ที�แสดงออกอาจัเป็นผู้ลัมาจัากการหลั่อหลัอมของสถึาบัน • เน�นการให� feedback แลัะ reflection ทันทีหลัังการ
เช่่น การเห็นแบบอย่างพฤติกรรมในสังคำมหนึ�งวิ่าทำาได� แต่ไม่ สังเกต เน้�องจัากการให� feedback สามารถึปรับ
เหมาะสมในอีกบริบทสังคำมหนึ�ง หร้อการมีช่่องโหวิ่ของ พฤติกรรมเกี�ยวิข�องกับคำวิามเป็นม้ออาช่ีพได� แลัะการ
สถึาบันในการกระทำาพฤติกรรมไม่เหมาะสมได� Hidden reflection ทำาให�เกิดการเรียนร้�แลัะการสร�างตัวิตน
curriculum กฏิเกณ์ฑ์์ที�ไม่ได�บัญญัติไวิ� นิสัยคำวิามเคำยช่ินที� ทางด�านคำวิามเป็นม้ออาช่ีพได� professional identity
ทำาตามกันมา พฤติกรรมการเอาตัวิรอดในสถึานการณ์์ต่างๆ
การประจัาน การทำาให�อับอายขายหน�า การแข่งขัน ในการรวิบรวิมการประเมินต่าง ๆ ที�เป็น formative
วิัฒนธิรรมองคำ์กร ดังนั�นจัึงเป็นส่วินที�คำวิรนำามาประเมิน assessment คำวิรนำามาประกอบเพ้�อติดตามการพัฒนาใน
ประกอบการตัดสินแลัะนำาไปพิจัารณ์าพัฒนาแก�ไข เพ้�อป้องกัน ระยะยาวิ ภายใต�คำำาแนะนำาแลัะการปรับเปลัี�ยนเพ้�อพัฒนา
ไม่ให�เกิดซึ่ำ�าในอนาคำต โดยอาจัารย์ นักศึึกษาที�เป็นที�ปรึกษา คำณ์ะกรรมการด�าน
เจัตคำติพฤติกรรมของนักศึึกษา ติดตามในระยะยาวิ แลัะในส่วิน
นอกเหน้อจัากการรวิบรวิมข�อม้ลัเพ้�อการประเมิน
จัากปัจัจััยดังกลั่าวิทั�งสามด�านแลั�วิ ยังมีคำำาแนะนำาในการจััด การตัดสิน summative assessment คำวิรตั�งคำณ์ะกรรมการ
ระบบการประเมินคำวิามเป็นม้ออาช่ีพทางการแพทย์หร้อ เพ้�อการตัดสิน เน้�องจัากต�องใช่�ข�อม้ลัหลัายส่วินประกอบกัน
เจัตคำติการเป็นแพทย์ ดังต่อไปนี� แลัะคำำานึงถึึงเหตุปัจัจััยต่าง ๆ รอบด�านที�กลั่าวิข�างต�น การตัดสิน
จัากพฤติกรรมที�สังเกตเห็น อาจัเกิดคำวิามคำลัาดเคำลั้�อนได�
36
