Page 74 - Journal 4_2021
P. 74

ผู้้้วัิจัยได้้ทำาการวัิจัยเร้�อง  การศึกษาเปร้ยบัเท้ยบัประสิทธิภาพของการสอนร้ปแบับั
             สถึานการณ์ท้� 2
                                ให้ม่ (แบับั A) เปร้ยบัเท้ยบักับัการสอนร้ปแบับัด้ั�งเด้ิม (แบับั B) ในห้ัวัข้อสถึิติิ
                                เบั้�องติ้น ในนักศึกษาช่ั�นปี 3 จำานวัน 2 ห้้อง ค้อ กลิุ่ม A (ห้้องเด้็กเก่ง, เกรด้เฉลิ้�ย
                                3.8) ได้้รับัการสอนร้ปแบับั A แลิะ กลิุ่ม B (ห้้องเด้็กอ่อน, เกรด้เฉลิ้�ย 2.5) ได้้รับั

                                การสอนร้ปแบับั B

                                              Teaching A
              Pre-test 20 items                                          Post-test 20 items
             (Means = 17 marks)               40 students               (Means = 19 marks)
                                            Means GPA = 3.8




                                              Teaching B
              Pre-test 20 items               40 students                Pre-test 20 items
              (Means = 5 marks)                                         (Means = 19 marks)
                                            Means GPA = 2.5


      กี่าร้ออกี่แบบกี่าร้วั่จัย่: ก่อนเริ�มการสอน นักศึึกษาทั�ง 2 กลัุ่มได�ทำาข�อสอบปรนัย 20 ข�อ (20 คำะแนน) โดยคำะแนนเฉลัี�ยของการ
      สอบก่อนเรียน กลัุ่ม A = 17 คำะแนน, กลัุ่ม B = 5 คำะแนน, จัากนั�นนักศึึกษาในแต่ลัะกลัุ่มจัะได�รับการสอนในร้ปแบบ A หร้อ B
      หลัังจัากจับการสอน นักศึึกษาทั�ง 2 กลัุ่ม จัะได�ทำาข�อสอบปรนัยชุ่ดเดิม 20 ข�อ โดยคำะแนนเฉลัี�ยของการสอบหลัังเรียนทั�ง 2
      กลัุ่มเท่ากัน คำ้อ 19 คำะแนน

        •  ตัวิแปรต�นของการศึึกษานี� คำ้อ ร้ปแบบการสอน (A, B)
        •  ตัวิแปรตามของการศึึกษานี� คำ้อ คำะแนนการสอบที�เปลัี�ยนไป


                           จากสถึานการณ์สมมติิ ผู้้้อ่านเช่้�อถึ้อผู้ลิของการศึกษาน้�ไห้มครับั

                          ม้จุด้ใด้ท้�เราสามารถึพัฒนาการออกแบับัการวัิจัยน้�ได้้ด้้ขึ�นบั้าง ?
              1. จัากตัวิอย่าง นักศึึกษากลัุ่ม B มีคำะแนนที�เพิ�มขึ�น  วิ่าทั�ง  2  กลัุ่มมีคำะแนนสอบหลัังเรียนเฉลัี�ยเท่ากันที�  19
      มากกวิ่ากลัุ่ม  A  เราไม่สามารถึสรุปได�วิ่าการสอนร้ปแบบ  B    เต็ม 20 คำะแนน โดยคำะแนนการสอบเฉลัี�ยที�เปลัี�ยนไปของ
      ดีกวิ่าร้ปแบบ  A  เน้�องจัาก  ลัักษณ์ะพ้�นฐานของผู้้�เข�าร่วิม   กลัุ่มเก่ง คำ้อ 2 คำะแนน แลัะกลัุ่มอ่อน คำ้อ 14 คำะแนน
      การศึึกษาทั�ง  2  กลัุ่ม  ไม่เหมาะสม  ไม่เท่าเทียมกัน  ลัักษณ์ะ       แต่ผู้้�วิิจััยไม่สามารถึสรุปผู้ลัได�วิ่า  กลัุ่มที�อ่อนมี
      พ้�นฐานในที�นี�  คำ้อ  เกรดเฉลัี�ย  ซึ่ึ�งเกรดเฉลัี�ยสามารถึแสดง   ผู้ลัการเรียนที�พัฒนากวิ่ากลัุ่มที�เก่ง  เน้�องจัาก  คำะแนนสอบ

      ถึึงผู้ลัการเรียนก่อนหน�านี�ได�  ซึ่ึ�งอาจัส่งผู้ลัต่อการทำาข�อสอบ  เฉลัี�ยของกลัุ่มเก่งมี  ceiling  effect  คำ้อคำะแนนไม่สามารถึ
      แลั�วิเกรดเฉลัี�ยของกลัุ่ม  A  (เกรดเฉลัี�ย  3.8)  ส้งกวิ่ากลัุ่ม    ส้งกวิ่านี�ได�แลั�วิ  อันเน้�องมาจัากคำะแนนสอบก่อนเรียนที�ส้ง
      B  (เกรดเฉลัี�ย  2.5)  มาก  เราเรียกลัักษณ์ะพ้�นฐานของกลัุ่ม  ในทางกลัับกันคำะแนนสอบเฉลัี�ยของกลัุ่มอ่อนมี floor effect
      ตัวิอย่างที�ไม่เหมาะสมซึ่ึ�งส่งผู้ลัต่อผู้ลัการศึึกษานี�วิ่า  subject  คำ้อคำะแนนไม่สามารถึตำ�ากวิ่านี�ได�แลั�วิ  อันเน้�องมาจัากวิ่า
      characteristics threat                          คำะแนนสอบก่อนเรียนที�ตำ�า ซึ่ึ�งเราเรียกเหตุการณ์์ที�เกิดขึ�นนี�
              2.  ผู้ลัที�เกิดจัาก  subject  characteristic  threat   วิ่า regression threat
      ทำาให�กลัุ่ม  A  มีผู้้�เรียนที�เก่งมาก  (คำะแนนสอบเฉลัี�ยก่อนเรียน       ดังนั�น วิิธิีแก�ไขจัากสถึานการณ์์ที�ยกตัวิอย่างมาคำ้อ
      17 เต็ม 20 คำะแนน) แลัะกลัุ่ม B มีผู้้�เรียนที�อ่อนมาก (คำะแนน  การจััดแต่ลัะกลัุ่มให�มีคำุณ์ลัักษณ์ะพ้�นฐานของกลัุ่มตัวิอย่าง
      สอบเฉลัี�ยก่อนเรียน  5  เต็ม  20  คำะแนน)  คำะแนนสอบก่อน  ที�เท่าเทียมกันแลัะไม่แตกต่างกัน  เช่่น  การใช่�กระบวินการ

      เรียนมีคำวิามแตกต่างกันมาก แต่ผู้ลัการสอบหลัังเรียนกลัับพบ  randomization
      71
   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79